Οι παλιές κακές συνήθειες δεν κόβονται εύκολα. Οι ελεγκτές του ΟΑΣΘ χρειάζονται επειγόντως σεμινάρια, αφού δεν έχουν καταλάβει προφανώς τι συμβαίνει με τις κάρτες ανεργίας και τι σημαίνει ψηφιακή απεικόνιση της κατάστασης ανεργίας ενός προσώπου.

Το επεισόδιο που σημειώθηκε στο λεωφορείο της γραμμής 7 (όχημα 714) και μας μετέφερε η επιβάτισσα Λ.Δ. είναι χαρακτηριστικό των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν άνεργοι, παρά τις ανακοινώσεις για τη δωρεάν μεταφορά τους μετά την αλλαγή καθεστώτος και διοίκησης στον ΟΑΣΘ.

Είναι λίγο μετά τις 11 το βράδυ (προχθές) όταν στο λεωφορείο (στάση Τζαβέλλα) εισέρχονται ελεγκτές.

«Ετοίμασα για έλεγχο αρχική κάρτα ανεργίας, ταυτότητα και αποδεικτικό ανανέωσης ανεργίας και βεβαίωση ανεργίας (με ημερομηνία 25 Σεπτεμβρίου), τα οποία έχω “κατεβασμένα” στο κινητό μου από την ηλεκτρονική υπηρεσία του ΟΑΕΔ, απ' όπου και γίνεται πλέον η ανανέωση της κάρτας ανεργίας», μας λέει η Λ.Δ.

Οι ελεγκτές (στοιχεία τους στη διάθεση του ΟΑΣΘ) όμως δεν δέχονται ψηφιοποιημένα έγγραφα παρά μόνο εκτυπωμένη βεβαίωση ανεργίας.

Αφού τους εξηγεί ότι πουθενά στις ανακοινώσεις του ΟΑΣΘ δεν αναφέρεται κάτι τέτοιο:

«Εξηγώ στον ελεγκτή ότι προφανώς δεν γίνεται να εκτυπώνει κάποιος κάθε μέρα βεβαίωση ανεργίας.

Επιμένει για την εκτύπωση και του λέω ότι μπορώ να μπω μπροστά του στην υπηρεσία του ΟΑΕΔ με τον κλειδάριθμο και να του δείξω τη βεβαίωση τη σημερινή.

Επιμένει ότι δέχεται μόνο “χαρτί, Α4, πώς το λένε” για να έχει σφραγίδα από τον ΟΑΕΔ.

Εξηγώ ότι η ανανέωση γίνεται ηλεκτρονικά και ο ΟΑΕΔ δεν σφραγίζει τίποτα, επομένως δεν μπορώ να προσκομίσω τέτοιο έγγραφο.

Παρεμβαίνει ο συνάδελφός του και μου λέει για “διευκόλυνσή” μου ότι μπορώ να το κάνω και στα ΚΕΠ και ότι αν την εκτυπώσω πρέπει να έχει βεβαίωση γνησίου υπογραφής.

Μάλιστα ο δεύτερος ελεγκτής λέει “εμείς πολλές φορές πάμε μαζί με τους ανέργους στα ΚΕΠ και εκδίδουν βεβαίωση μπροστά μας”.

Επιμένω ότι έχω όλα τα έγγραφα και δεν μπορούν να μου κόψουν πρόστιμο, καθότι ο πρώτος ελεγκτής έχει βγάλει το μπλοκάκι…».

■Υπάρχουν κι άλλες λεπτομέρειες των διαλόγων που δεν μεταφέρονται για λόγους οικονομίας, ωστόσο όλη η καταγγελία κοινοποιήθηκε από την «Εφ.Συν.» στον διευθύνοντα σύμβουλο του ΟΑΣΘ Σάββα Παναγιωτίδη, ο οποίος δήλωσε πως «έχει δίκιο η επιβάτισσα. Θα δούμε πώς θα μπορέσουμε να το λύσουμε μια και καλή το θέμα. Οι ελεγκτές πρέπει να δέχονται και την ψηφιακή απεικόνιση της κατάστασης ανεργίας. Εχει την ίδια αξία με την έντυπη βεβαίωση. Το πρόστιμο θα σβηστεί».

Πηγή: efsyn.gr

Ερώτηση κατέθεσε ο βουλευτής Μαγνησίας Ν.Δ. Χρήστος Μπουκώρος προς την Υπουργό Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, ζητώντας την άμεση διάθεση των αδιάθετων εργατικών κατοικιών σε αστέγους, που αδυνατούν να εργασθούν λόγω ασθενειών ή βαριάς αναπηρίας, τόσο οι ίδιοι όσο και τα μέλη των οικογενειών τους.

Στην ερώτηση του βουλευτή αναφέρονται τα εξής: «Πλήθος αδιάθετων κατοικιών που ανήκουν στον καταργηθέντα Οργανισμό Εργατικής Κατοικίας έχουν εγκαταλειφθεί στην ανελέητη φθορά του χρόνου, τη στιγμή που ο αριθμός των αστέγων και απόρων οικογενειών αυξάνεται συνεχώς. Όλη αυτή η ακίνητη περιουσία του ΟΕΚ που έχει μεταβιβαστεί στον ΟΑΕΔ θα πρέπει να διατεθεί άμεσα σε όσους έχουν ανάγκη. Σύμφωνα με τον κανονισμό λειτουργίας του ΟΕΚ, για όσα διαμερίσματα παραμένουν κενά, η διαδικασία της κατά προτεραιότητας παραχώρησης ή κλήρωσης οφείλει να επαναληφθεί, ώστε κάθε αδιάθετο σπίτι να βρει τον ιδιοκτήτη του. Είναι ανεπίτρεπτο να υπάρχουν κατοικίες που πραγματικά ρημάζουν, ενώ οικογένειες με σημαντικά ποσοστά αναπηρίας των μελών τους, που έχουν πληγεί από την οικονομική κρίση και έχουν βρεθεί στην κυριολεξία στο δρόμο, να μην μπορούν να στεγαστούν.

Στο Βόλο, συγκεκριμένα, υπάρχει μια βαριά άρρωστη μητέρα που μαζί με την κόρη της, η οποία πάσχει από βαριά νοητική υστέρηση με ποσοστό αναπηρίας 85%, αναγκάζονται να διαμένουν προσωρινά σε μια από τις αδιάθετες κατοικίες, ως έσχατη λύση στο στεγαστικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν. Οι δύο αυτές γυναίκες που δίνουν το δικό τους αγώνα καθημερινής επιβίωσης, όπως και πολλοί άλλοι συμπολίτες μας που βρίσκονται στην ίδια κατάσταση, θα μπορούσαν να στεγαστούν με όλες τις νόμιμες διαδικασίες σε κάποια αδιάθετη κατοικία του ΟΕΚ, εάν η πολιτεία δεν έμενε άπραγη.

Κατόπιν τούτων, ερωτάται ο κ. Υπουργός:

1. Τί σκοπεύετε να κάνετε προκειμένου να αξιοποιηθούν οι αδιάθετες κατοικίες του ΟΕΚ, οι οποίες ρημάζουν εγκαταλελειμμένες;
2. Για ποιο λόγο δεν διατίθενται στους χρόνια ανέργους που δεν έχουν κανένα περιουσιακό στοιχείο και στους αστέγους και τις οικογένειές τους, εφόσον αδυνατούν να ανταπεξέλθουν οικονομικά στο οποιοδήποτε ενοίκιο;» καταλήγει η ερώτηση του βουλευτή Μαγνησίας.

https://magnesianews.gr/magnisia/diathesi-adiatheton-ergatikon-katikion.html

Με τροπολογία που κατατέθηκε στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης,«Νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου» προβλέπεται μια λεκτική διόρθωση του νόμου ώστε να μην υπάρξει πρόβλημα στην απόδοση του πόρου από τον λογαριασμό ΛΑΕΚ που τηρεί ο ΟΑΕΔ προς τους δικαιούχους φορείς

Ειδικότερα με τροπολογία που κατατέθηκε στην Βουλή επαναπροσδιορίζεται, από 1.1.2017, ως απόδοση πόρου και όχι ως επιχορήγηση ή χρηματοδότηση που ισχύει σήμερα, η έννοια των χρηματικών ροών από τους κλάδους «Λογαριασμός για την Απασχόληση και την Επαγγελματική Κατάρτιση» (ΛΑΕΚ) και «Λογαριασμός Κοινωνικής Πολιτικής» του Ενιαίου Λογαριασμού για την Εφαρμογή Κοινωνικών Πολιτικών (ΕΛΕΚΠ), προς τους αναφερόμενους φορείς.

Ο ΛΑΕΚ και ο λογαριασμός του ΟΑΕΔ με την ονομασία «Λογαριασμός Κοινωνικής Πολιτικής» ενοποιήθηκαν λειτουργικά σε νέο λογαριασμό με την ονομασία «Ενιαίος Λογαριασμός για την Εφαρμογή Κοινωνικών Πολιτικών» (ΕΛΕΚΠ). Σύμφωνα με την τροπολογία οι ενοποιηθέντες κλάδοι παραμένουν απόλυτα διακριτοί, υποκείμενοι σε χωριστή παρακολούθηση, και με απόλυτη διαχειριστική αυτοτέλεια.

Από τον κλάδο ΛΑΕΚ του ΕΛΕΚΠ αποδίδεται πόρος, ενδεικτικά, στον Οργανισμό Μεσολάβησης και Διαιτησίας (ΟΜΕΔ), στο Εθνικό Ινστιτούτο Εργασίας και Ανθρώπινου Δυναμικού (ΕΙΕΑΔ), στο Ελληνικό Ινστιτούτο Υγιεινής και Ασφάλειας της Εργασίας, στον Εθνικό Οργανισμό Πιστοποίησης Προσόντων και Επαγγελματικού Προσανατολισμού (ΕΟΠΠΕΠ), καθώς και στα ινστιτούτα και εκπαιδευτικά κέντρα, που έχουν ιδρυθεί ή θα ιδρυθούν με τη συμμετοχή της ΓΣΕΕ, του ΣΕΒ, της ΓΣΕΒΕΕ, της ΕΣΕΕ και του ΣΕΤΕ.

Όπως προκύπτει οι αποδιδόμενοι πόροι των κλάδων «ΛΑΕΚ» και «Λογαριασμός Κοινωνικής Πολιτικής» του ΕΛΕΚΠ δεν συνιστούν κρατική επιχορήγηση ή χρηματοδότηση των δικαιούχων και καταβάλλονται από τα σχετικά ταμειακά διαθέσιμα όπως προβλέπει η τροπολογία.

Αντωνόπουλος Γιώργος

https://www.dikaiologitika.gr/eidhseis/ergasiaka/176435/tropologia-gia-ton-logariasmo-koinonikon-politikon-pou-tirei-o-oaed

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΟΑΕΔ – τ.Ο.Ε.Ε - τ.Ο.Ε.Κ

Ταχ. Διεύθ. : Σολωμού 60 & Πατησίων 104 32, Αθήνα ■ Τηλ.: 210 5281485 ■ Κιν.: 6942559470, ■ Fax: 210 5226625, email Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.">Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.■ URL:www.syoek.gr

ΑΘΗΝΑ 03.10.2017

Αριθ.Πρωτ:187

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Οι εργαζόμενοι στον ΟΑΕΔ καθημερινά ζούμε από κοντά την αγωνία των ανέργων κατά την αναζήτηση εργασίας που θα τους επιτρέπει να επιβιώσουν και να ζήσουν αξιοπρεπώς. Στην Ελλάδα οι προσφερόμενες θέσεις εργασίας συνεχίζουν και το 2017 να είναι λιγοστές. Παρότι ο ΟΑΕΔ είναι ο μοναδικός δημόσιος φορέας υπεύθυνος για την καταπολέμηση της ανεργίας στη χώρα, δεν αποτελεί για τους ανέργους την πρώτη επιλογή μέσω της οποίας αναζητούν εργασία. Δυστυχώς, παρότι ο ΟΑΕΔ τα τελευταία χρόνια εκσυγχρονίζεται και έχουν γίνει κάποια βήματα προς την κατεύθυνση της αναδιάρθρωσής του, ο πρωταρχικός σκοπός του, που είναι να ενισχύει την απασχόληση και να επιτύχει τη σύζευξη ανέργων και θέσεων εργασίας, δεν έχει επιτευχθεί.

Μόλις χτες κατατέθηκε στη Βουλή το προσχέδιο του κρατικού προϋπολογισμού για το 2018 και με μεγάλη έκπληξη διαπιστώσαμε ότι ο ΟΑΕΔ προβλέπεται να παρουσιάσει θετικό ταμειακό ισοζύγιο ύψους 649 εκ. ευρώ, αυξημένο κατά 291 εκ. έναντι του στόχου, για το έτος 2017. Η δε βελτίωση οφείλεται, στο μεγαλύτερο ποσοστό της, από τη μείωση των δαπανών του κατά 220 εκ. ευρώ.

Ο ΟΑΕΔ, λοιπόν, απλά δεν εκπόνησε τα προγραμματισμένα για το 2017 προγράμματα καταπολέμησης της ανεργίας, με αποτέλεσμα να μην εκταμιεύσει 220 εκ. ευρώ, τα οποία είχε προϋπολογίσει. Η επόμενη «χαρούμενη» είδηση για τους εκατομμύρια ανέργους θα ήταν να μας ενημέρωνε πόσα έχει κερδίσει από τους τόκους της Τράπεζας της Ελλάδας από το σύνολο των κατατεθειμένων κεφαλαίων του, τα οποία ξεπερνούν τα 600 εκ. Ευρώ.

Εξίσου αντιφατικός με το έργο το οποίο καλείται να επιτελέσει, είναι και ο τρόπος κατανομής των κονδυλίων του ΟΑΕΔ. Το μεγαλύτερο ποσοστό, περίπου 60%, δίνεται για κοινωφελή προγράμματα, μέσω των οποίων οι ωφελούμενοι βρίσκουν δουλειά για οκτώ μήνες αλλά στη συνέχεια όλοι απολύονται, χωρίς μάλιστα τη δυνατότητα να ανανεώσουν τις συμβάσεις τους μέσω παρόμοιων προγραμμάτων αφού η μοριοδότησή τους είναι πλέον πολύ χαμηλή, δεδομένου ότι εργάστηκαν για 8 μήνες και μηδενίστηκε ο χρόνος συνεχόμενης ανεργίας τους. Δυστυχώς, μόνο το 40% των κονδυλίων για τα προγράμματα απασχόλησης κατανέμεται στις επιχειρήσεις για την πρόσληψη ανέργων ή τη διατήρηση θέσεων εργασίας.

Επιπλέον, και παρά το γεγονός ότι ο ΟΑΕΔ αποτελεί καθολικό διάδοχο και μοναδικό δημόσιο φορέα υπεύθυνο για την εκπόνηση προγραμμάτων στεγαστικής πολιτικής, αποδεικνύεται ότι αποτυγχάνει πλήρως να ανταποκριθεί σε αυτό τον ουσιαστικό ρόλο του. Οι εισφορές υπέρ ΟΕΚ, εξακολουθούν να παρακρατούνται από τους εργαζόμενους, αλλά κανένα νέο πρόγραμμα στεγαστικής πολιτικής δεν έχει εκπονηθεί από την κατάργησή του, το 2012, παρά το γεγονός ότι τέτοια προγράμματα θα έδιναν ώθηση στην αγορά εργασίας, αποτελώντας πολύτιμο σύμμαχο στην καταπολέμηση της ανεργίας. Όσες κυβερνήσεις κι αν άλλαξαν από τότε αδιαφόρησαν εγκληματικά τόσο για τις ολοένα αυξανόμενες ανάγκες στέγασης των πολιτών, όσο και για την ενεργοποίηση των στεγαστικών προγραμμάτων ως αδιαμφισβήτητου μοχλού ανάπτυξης.

Αποτέλεσμα όλων των παραπάνω είναι η χώρα να εξακολουθεί να μαστίζεται από δυσβάσταχτα για την οικονομία της ποσοστά ανεργίας.

Διεκδικούμε και απαιτούμε :

• Αύξηση και επανασχεδιασμό των προγραμμάτων, με στόχο την καταπολέμηση της ανεργίας, εξαντλώντας τα προϋπολογιζόμενα κονδύλια.

• Ανακατανομή των κονδυλίων, με αύξηση των προγραμμάτων που ενισχύουν την πλήρη και σταθερή απασχόληση.

• Αναζήτηση και απόδοση όλων των οφειλόμενων, συνεισπρατόμμενων από τον ΕΦΚΑ εισφορών που οι εργαζόμενοι και οι επιχειρήσεις πληρώνουν για τον ΟΑΕΔ

• Εκπόνηση νέων προγραμμάτων στέγασης, ανταποδίδοντας τις εισφορές υπέρ ΟΕΚ στους πολίτες.

• Εκπόνηση εκδρομικών προγραμμάτων, χορήγηση δελτίων αγοράς βιβλίων και θεάτρου, αύξηση των θέσεων φιλοξενίας στους βρεφονηπιακούς παιδικούς σταθμούς δεδομένου ότι όλοι οι εργαζόμενοι συνεχίζουν να πληρώνουν εισφορές υπέρ του Οργανισμού Εργατικής Εστίας.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ                    Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΛΙΒΕΡΗΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ         ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΑΓΓΕΛΙΚΗ

Τη διαδικασία τοποθέτησης προσωρινών προϊσταμένων στους φορείς του Δημοσίου (πλην των δήμων) που κατέθεσαν νέα οργανογράμματα περιγράφει TΡΟΠΟΛΟΓΙΑ των υπουργών Εσωτερικών Πάνου Σκουρλέτη και Διοικητικής Ανασυγκρότησης Όλγας Γεροβασίλη που κατατέθηκε χθες το βράδυ στη Βουλή. Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση η προσωρινή τοποθέτηση γίνεται «ενόψει του γεγονότος ότι η αναδιοργάνωση των δομών ενός φορέα συνεπάγεται την άμεση αναγκαιότητα τοποθέτησης προϊσταμένων στις νέες οργανικές δομές, διαδικασία η οποία δεν δύναται να ρυθμιστεί εξ ολοκήρου βάσει των διατάξεων περί αναπλήρωσης».

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την τροπολογία που περιλαμβάνεται στο νομοσχέδιο του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων «Διακίνηση και εμπορία νωπών και ευαλλοίωτων αγροτικών προϊόντων και άλλες διατάξεις», οι συγκεκριμένοι προϊστάμενοι, που θα παραμείνουν έως την επιλογή των νέων με βάση το 4369 του 2016, θα επιλεγούν ως εξής:

TΡΟΠΟΛΟΓΙΑ

ΠΟΠΟΚΠ

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ                                          Αθήνα, 26-9-2017

ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ                                                    Αρ.Πρωτ: 3560                           

Πανεπιστημίου  67  105 64 Αθήνα

Τηλ: 2103313732 – 2103314570

Fax: 2103314179

grammateia@popokp.gr

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Δεν θα περάσει ο  απεργοσπαστικός σχεδιασμός της κυβέρνησης!

Συνεχίζουμε  αποφασιστικά συμπληρώνοντας άμεσα τη δήλωση συμμετοχής στην απεργία/αποχή!

Συναδέλφισσες – οι,

Μετά την επιτυχία της απεργίας/αποχής από τις διαδικασίες της αξιολόγησης, που στήριξαν σε ποσοστό πάνω από 80% και 90% οι εργαζόμενοι-ες στο δημόσιο τομέα, η κυβέρνηση ψήφισε στη Βουλή τη γνωστή τροπολογία για να εκβιάσει τους απεργούς.

Η τροπολογία προβλέπει ότι οι προϊστάμενοι που απέχουν από τη διαδικασία αξιολόγησης και δεν προχωρούν σε αξιολόγηση των υφισταμένων τους, αποκλείονται από τις επερχόμενες κρίσεις για θέσεις προϊσταμένων, ενώ δίνει τη δυνατότητα στους προϊστάμενους-αξιολογητές να προχωρήσουν στη διαδικασία ακόμη και χωρίς τη συμμετοχή των υφισταμένων τους. Προσδιορίζει ασφυκτικό χρονικό όριο για την ολοκλήρωση της διαδικασίας και προβλέπει ότι τα σχετικά φύλλα αξιολόγησης μπορεί να τα προμηθευτεί ο ενδιαφερόμενος με οποιονδήποτε τρόπο και όχι κατ’ ανάγκη από την υπηρεσιακή οδό.

Στην αιτιολογική έκθεση που συνοδεύει την τροπολογία αναφέρεται ότι «θεσπίζονται δικλείδες ασφαλείας, ώστε να καθίσταται ευχερέστερη η συμμετοχή στη διαδικασία αξιολόγησης ενώ εύλογα τάσσονται προθεσμίες συμμόρφωσης (!) τόσο για τους αξιολογούμενους όσο και τους αξιολογητές».

Η κυβέρνηση, με την κίνησή της αυτή:

·      Κονιορτοποιεί τις διακηρύξεις για μια δήθεν διαφορετική, «καλή και μη τιμωρητική αξιολόγηση», για «δημοκρατικές διαδικασίες» και διαφορετική αντίληψη για το δημόσιο, σε σύγκριση με τις προηγούμενες κυβερνήσεις. Είναι μνημονιακό μέτρο και οι στόχοι - απαιτήσεις των θεσμών από την κυβέρνηση Σαμαρά και τη σημερινή δεν άλλαξαν.  

·      Εκβιάζει τους απεργούς, με μια πρωτοφανή πράξη ποινικοποίησης της απεργίας. Στην ουσία θεσμοθετεί μια μορφή LOCK OUT που ουσιαστικά αποτελεί το πρώτο βήμα για την αλλαγή του συνδικαλιστικού νόμου για την οποία έχει δεσμευτεί.

·      Αναζητά «πρόθυμους», που θα δώσουν τις πρώτες τους εξετάσεις στην ικανότητα να σταθούν απέναντι στο σύνολο των συναδέλφων τους και να εφαρμόζουν αδιαμαρτύρητα «εντολές», έξω από κάθε πλαίσιο αρχών, αλληλεγγύης, ακόμα και νομιμότητας. Επιδιώκει να φτιάξει έναν επιθετικό απεργοσπαστικό μηχανισμό και όργανο επιβολής της πολιτικής της στο δημόσιο.

·      Θέλει να διαλύσει τη συλλογικότητα και την ενιαία σύμβαση – μισθολόγιο στο δημόσιο, με την ιδεολογία του «ο θάνατός σου η ανέλιξή μου».

·      Υπόσχεται ότι θα ανταμείψει τους απεργοσπάστες, που θα περάσουν τις εξετάσεις υποταγής, με θέσεις προϊσταμένων. Ποτέ στο παρελθόν δεν θεσμοθετήθηκε κριτήριο για την ανέλιξη σε θέση ευθύνης η συμμετοχή ή μη σε απεργία. Η διάκριση των υπαλλήλων με βάση το ποιος απεργεί !!!

·      Πάνω από όλα, επιχειρεί την αποφασιστική προώθηση του νεοσυντηρητικού σχεδίου για μικρό, ευέλικτο κράτος στην απόλυτη υπηρεσία του κεφαλαίου. Με μια σκληρή δημόσια διοίκηση, με επιτελικά στελέχη-managers, προϊστάμενους-«λοχαγούς» που θα εφαρμόζουν τις αντιδραστικές αλλαγές στην παραχώρηση υπηρεσιών στους ιδιώτες, στη συρρίκνωση-συγχώνευση-κατάργηση τομέων και υπηρεσιών του δημοσίου, στα εργασιακά δικαιώματα, τις απολύσεις, την περικοπή μισθών, την υπερεργασία, την πίεση στους κατωτέρους τους για διαρκή ατομική συλλογή «προσόντων». Είναι συνέχεια αυτών που δήλωσε ο ίδιος ο Τσίπρας στις αρχές Σεπτέμβρη για «το Δημόσιο που θα ανοίγει την πόρτα στις επιχειρήσεις και στις ιδιωτικές επενδύσεις, δεν θα φέρνει γραφειοκρατικά εμπόδια...».

Η τροπολογία «αναβαθμίζει» την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ στην πιο σκληρή και συνεπή προς την ΕΕ και την τρόικα, ως προς την εφαρμογή της αξιολόγησης, απ' όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις. Στην προσπάθειά της «να πετύχει εκεί που οι προκάτοχοί της απέτυχαν» δε διστάζει να τους ξεπεράσει σε αυταρχισμό, εκβιασμούς, ύπουλες και διχαστικές για τους εργαζόμενους διαδικασίες. Είναι μια πρόγευση της απόφασής της να επιβάλει με κάθε μέσο τις μνημονιακές δεσμεύσεις και τα μέτρα που συμφώνησε με την ΕΕ και το κεφάλαιο (υλοποίηση των 113 προαπαιτούμενων, νόμος για τις απεργίες, νέες περικοπές, γενικό ξεπούλημα κλπ) για την 3η αξιολόγηση και την επίτευξη των ματωμένων πλεονασμάτων που συμφώνησε μέχρι το 2060.

Η επιμονή της κυβέρνησης και των «θεσμών» στην εφαρμογή του συστήματος αξιολόγησης, με κάθε τρόπο, αποδεικνύει τη σημασία της αξιολόγησης για το συνολικό σχεδιασμό αντιδραστικής αναδιάρθρωσης του κράτους και συνέχισης της επίθεσης στην κοινωνία και τους δημοσίους υπαλλήλους. Θα χρησιμοποιηθεί ως εργαλείο τρομοκράτησης και πειθάρχησης των εργαζόμενων, εντατικοποίησης της εργασίας, μισθολογικών μειώσεων, υποχρεωτικών μετακινήσεων, ακόμα και απολύσεων. Παράλληλα, θα παίξει κομβικό ρόλο στη διαδικασία οικοδόμησης του «επιτελικού κράτους», ενός κράτους «μικρού» για το λαό και τις ανάγκες του, αλλά πολύ μεγάλου και γενναιόδωρου για τα επιχειρηματικά συμφέρονται.

Οι εργαζόμενοι, με τη συλλογική και αποφασιστική στάση τους, μπορούν να χαλάσουν και αυτά τα σχέδια της κυβέρνησης. Συνεχίζουμε ακόμα πιο δυναμικά την απεργία/αποχή που επαναπροκήρυξε η ΑΔΕΔΥ και οι Ομοσπονδίες.

Η καθολική συμμετοχή στην απεργία/αποχή θα υποχρεώσει να ακυρωθεί  ως κριτήριο η συμμετοχή στην αξιολόγηση για τις επόμενες κρίσεις – αν και όποτε γίνουν ενώ η μεγάλη συμμετοχή στην απεργία/αποχή σημαίνει ότι δε θα υπάρχουν παρά ελάχιστοι υποψήφιοι για στελέχη αν δεν παρθεί πίσω το μέτρο.

Καλούνται τα στελέχη να μείνουν στην ίδια πλευρά με όλους τους εργαζόμενους  και να υπερασπίσουμε όλοι μαζί την εργασία και το δημόσιο στην υπηρεσία του λαού. Άλλωστε κανένας δεν έχει δικαίωμα να επικαλεστεί τη «σωτηρία» της θέσης του, πατώντας πάνω στη δουλειά και τα δικαιώματα των άλλων και καταστρέφοντας την κοινή βάση όλων μας. ΚΑΝΕΝΑΣ απεργοσπάστης, «εφιάλτης» να μη βρεθεί για να υλοποιήσει το καταστροφικό για όλους σχέδιο της κυβέρνησης – ΕΕ – κεφαλαίου και της αντιπολίτευσης. Μόνο η συνέχιση με τον ίδιο μαζικό τρόπο της απεργίας/αποχής κατοχυρώνει τη θέση όλων μας.

► Οι εργαζόμενοι να πάρουν την τύχη στα χέρια τους. Να προχωρήσουμε σε συλλογικές διαδικασίες και πρωτοβουλίες για την επιτυχία της απεργίας/αποχής σε κάθε εργασιακό χώρο στο δημόσιο.

► Με γενικές συνελεύσεις και συλλογικές αποφάσεις, με δημιουργία επιτροπών αγώνα, με συγκεντρώσεις παντού, με κάλεσμα σε όλα τα στελέχη να μην διαχωριστούν από τους άλλους εργαζόμενους, αλλά και με αποδοκιμασία και «απονομιμοποίηση» των στελεχών που θα τολμήσουν να γίνουν οι «πρόθυμοι», μπορεί να πυροδοτηθεί ένα ζωντανό και αποφασιστικό ρεύμα αγώνα σε κάθε υπηρεσία και χώρο δουλειάς.

► Η καθολική αντίσταση στην αξιολόγηση και η ήττα της κυβέρνησης να γίνει η απαρχή για μια επανεκκίνηση των αγώνων. Ξέρουμε ότι τίποτα δεν πρόκειται να σταματήσει αν δεν ξαναβγούμε οι εργαζόμενοι στο δρόμο, αν δεν εμποδίσουμε την εφαρμογή των μέτρων και δεν αμφισβητήσουμε το συνολικό καταστροφικό σχέδιο για το λαό, αν δε σπάσουμε τα δεσμά του χρέους και τα σχέδια της ΕΕ και του κεφαλαίου.

ΣΥΜΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΚΑΤΑΘΕΤΟΥΜΕ ΣΕ ΣΥΝΕΝΝΟΗΣΗ ΜΕ ΤΑ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΜΑΣ ΤΗ ΔΗΛΩΣΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ/ΑΠΟΧΗ ΤΗΣ ΑΔΕΔΥ

ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ

Σε διευκρινίσεις σχετικά με τον Ενιαίο Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (ΕΦΚΑ) προχώρησε το υπουργείο Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης με ανακοίνωση του στην γίνεται λόγος για δημοσιεύματα που όπως αναφέρει «επιχειρούν για μία ακόμη φορά να αμφισβητήσουν τη θετική πορεία των οικονομικών του ΕΦΚΑ».

ΓΝΩΜΟΔΟΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

Ι. Επί του ερωτήματος.

Μου ζητήθηκε να γνωμοδοτήσω επί του κάτωθι ερωτήματος:

«Μπορεί η συμμετοχή υπαλλήλου στην νομίμως προκηρυχθείσα απεργιακή κινητοποίηση της ΑΔΕΔΥ από κάθε διαδικασία αξιολόγησης, να εκληφθεί ως «μη εκπλήρωση της υποχρέωσης αξιολόγησης, η οποία αποστερεί από τους υπαλλήλους την δυνατότητα συμμετοχής σε διαδικασίες επιλογής και τοποθέτησης προϊσταμένων, σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 3528/2007 και του ν. 3584/2007 ή σύμφωνα με άλλες γενικές ή ειδικές διατάξεις«; Ομοίως, μπορεί η μη ύπαρξη «βεβαίωσης τήρησης των υποχρεώσεων για συμμετοχή στην διαδικασία αξιολόγησης» να αποτελέσει προϋπόθεση για την συμμετοχή υπαλλήλου σε διαδικασίες επιλογής και τοποθέτησης προϊσταμένων, όταν η μη εκπλήρωση των ως άνω υποχρεώσεων, οφείλεται σε συμμετοχή στην ως άνω νόμιμα προκηρυχθείσα απεργία;»

ΙΙ. Επί των εφαρμοστέων διατάξεων.

1] Το νομικό πλαίσιο, που διέπει το δικαίωμα της απεργίας. Η αποχή από συγκεκριμένα καθήκοντα, ως μορφή λευκής απεργίας.

Σύμφωνα με το άρ. 23 του Συντάγματος,

«1. Το Κράτος λαμβάνει τα προσήκοντα μέτρα για την διασφάλιση της συνδικαλιστικής ελευθερίας και την ανεμπόδιστη άσκηση των συναφών με αυτήν δικαιωμάτων, εναντίον κάθε προσβολής του, μέσα στα όρια του νόμου. 2. Η απεργία αποτελεί δικαίωμα και ασκείται από τις νόμιμα συστημένες συνδικαλιστικές οργανώσεις για την διαφύλαξη και προαγωγή των οικονομικών και εργασιακών γενικά συμφερόντων των εργαζομένων. [..]».

Σε πλήρη σύμπνοια προς το Σύνταγμα, το άρ. 19 του ν. 1264/1982 προβλέπει «1. Η απεργία αποτελεί δικαίωμα των εργαζομένων που ασκείται από τις συνδικαλιστικές οργανώσεις α) ως μέσο για τη διαφύλαξη και προαγωγή των οικονομικών εργασιακών συνδικαλιστικών και ασφαλιστικών συμφερόντων των εργαζομένων και ως εκδήλωση αλληλεγγύης για τους αυτούς σκοπούς [..]».

Μεταξύ των μορφών απεργίας, που αναγνωρίζονται και προστατεύονται από το Σύνταγμα και τον νόμο είναι και η μορφή της λευκής ή αφανούς απεργίας. Η λευκή ή αφανής απεργία δεν συνίσταται κατ’ αρχήν στην πλήρη αποχή από την εργασία, αλλά στη μετάβαση και παραμονή στον τόπο αυτής, καθ’ όλο τον κανονικό χρόνο και στην παροχή της εργασίας, με μείωση όμως του ρυθμού και της ποσότητας απόδοσης αυτής. Η λευκή ή αφανής απεργία στην κλασική της μορφή μπορεί να εκδηλωθεί με διάφορες μορφές, όπως η επιβράδυνση του ρυθμού εργασίας και η συνεπεία αυτού μείωση της αποδοτικότητάς της, η επίδειξη υπερβολικού πλην όμως φαινομενικού ζήλου, η σχολαστική τήρηση των διάφορων κανονισμών και τυπικών διατυπώσεων της εργασίας, ώστε να δημιουργούνται δυσχέρειες και μείωση της αποδοτικότητας καθώς και η σύντομη διακοπή της εργασίας, χωρίς εγκατάλειψη του χώρου εργασίας. Μορφή απεργίας αποτελεί και η αποχή των εργαζομένων από συγκεκριμένες δραστηριότητες, όπως εν προκειμένω η αποχή από κάθε διαδικασία αξιολόγησης, όπως έχει προκηρυχθεί (ad hoc Εφ. Αθηνών 4843/2014, Μ.Π. Αθηνών 2395/2014).

Η λευκή απεργία αποτελεί νόμιμη μορφή απεργίας, με κάποιες ιδιομορφίες σε σχέση με την κλασική μορφή. Στη λευκή απεργία οι απεργοί προσέρχονται στην επιχείρηση, προσφέρουν όμως εργασία μειωμένης ποσότητας ή απέχουν από συγκεκριμένες δραστηριότητες. Και στην περίπτωση αυτή, όμως, υπάρχει το στοιχείο της αποχής, που αποτελεί το κύριο χαρακτηριστικό της απεργίας. Το δικαίωμα της λευκής απεργίας νομίμως μπορεί να ασκηθεί και στο Δημόσιο, αφού κάτι τέτοιο έχει επισήμως αναγνωριστεί τόσο από την νομολογία όσο και από σειρά εγγράφων των αρμοδίων Υπουργείων.

Έτσι, με τις Εφ. Αθηνών 8384/79 και 8272/89 αλλά και με την Μ.Π. Αθηνών 920/1983 κρίθηκε, ότι η μείωση της απόδοσης των εργαζομένων (ποσοτική ή ποιοτική) ή η επιβράδυνση του ρυθμού της εργασίας -λευκή απεργία- αποτελεί μορφή απεργίας. Συνεπώς, η αποχή από ορισμένα καθήκοντα συνεπάγεται ποσοτική μείωση της απόδοσης, η οποία, κατά τα ανωτέρω, αποτελεί μορφή απεργίας.

Η νομιμότητα της λευκής απεργίας στο Δημόσιο έχει ομοίως νομολογηθεί ομοίως με την  Μ.Π. Θεσ/νίκης 344Ν/1989, η οποία έκρινε: «Σύμφωνα με τη γνώμη που επικρατεί στη νομική επιστήμη, ως απεργία χαρακτηρίζεται η από κοινού και προσχεδιασμένη αναστολή της παροχής εργασίας ικανού αριθμού εργαζομένων, που είτε ασκούν ορισμένο επάγγελμα είτε  απασχολούνται σε μια επιχείρηση, προς αγωνιστικό σκοπό και με την πρόθεση συνεχίσεως της εργασίας μετά την επίτευξη του σκοπού αυτού ή τη λήξη του απεργιακού αγώνα (βλ. και Ι. Καποδίστρια, Ερμ. ΑΚ άρθρο 652 αριθμ. 65 όπου και παραπομπές). Επίσης, σύμφωνα τόσο με την κρατούσα νομολογία, όσο και με την άποψη μέρους της νομικής επιστήμης, που το δικαστήριο τούτο θεωρεί και ως ορθή, απεργία αποτελεί και η λεγόμενη «λευκή απεργία», κατά την οποία οι απεργοί δεν απέχουν από την εργασία τους, παρέχουν όμως εργασία μειωμένης ποσότητος (βλ. Εφ. Αθ. 8092/83 ΔΕΝ 1984. 667, Εφ. Αθ. 8272/80 ΔΕΝ 1981.354 Γ. ΛΕΒΕΝΤΗ» «Εργατική Νομοθεσία» οπ. π. υπ` αριθμ. 19 αριθμ. 20-22 σελ. 296 επ.). […] . Επίσης η νομιμότητα της λευκής απεργίας προκύπτει έμμεσα και από το άρθρο 18 παράγρ. 2 Ν. 3239/55 που ορίζει ότι κατά τη διάρκεια της διαιτητικής διαδικασίας και για χρονικό διάστημα 45 ή 60 ημερών απαγορεύεται κάθε προσπάθεια των ενδιαφερομένων να εκβιάσουν ευνοϊκή γι’ αυτούς λύση της συλλογικής διαφοράς «δια διακοπής της εργασίας ή καταφανούς μειώσεως της αποδόσεως της εργασίας» (βλ. Γ. Λεβεντή όπ.π. με παραπομπές και νομολογία)»

Αντίστοιχα, η Δ. Εφ. Πειραιώς 486/1995 έκρινε «Κατά τη διάταξη του άρθρου 23 παρ. 2 του Συντάγματος σε συνδυασμό με τη διάταξη του άρθρου 19 παρ. 1 εδάφιο α` του ν. 1264/1982, απεργία είναι η συλλογική αποχή των μισθωτών από την εργασία, η οποία αποφασίζεται και κηρύσσεται από τις νόμιμα συστημένες συνδικαλιστικές οργανώσεις τους με σκοπό τη διαφύλαξη και προαγωγή των οικονομικών, εργασιακών, συνδικαλιστικών και ασφαλιστικών συμφερόντων των εργαζομένων και ως εκδήλωση αλληλεγγύης για τους ίδιους σκοπούς. Ενόψει τούτων, κάθε συλλογική αγωνιστική αποχή εργαζομένων από την εργασία τούς, η οποία συγκεντρώνει τα παραπάνω στοιχεία, αποτελεί απεργία. Περαιτέρω, μορφή απεργίας αποτελεί και εκείνη κατά την οποία οι εργαζόμενοι από κοινού συμφωνούν να μειώσουν την αποδοτικότητα της εργασίας προς διαφύλαξη και προαγωγή των οικονομικών εργασιακών εν γένει συμφερόντων των εργαζομένων (λευκή απεργία). Επομένως, η μη διόρθωση και η μη κατάθεση, ως εκ τούτου, εμπροθέσμως από τους αρμοδίους προς βαθμολόγηση καθηγητές της βαθμολογίας των γραπτών δοκιμίων των μαθητών εντός της προβλεπόμενης από το 4 προαναφερθέν άρθρο 39 παρ. 5 του Π. Δ/τος 294/1979 πενθήμερης προθεσμίας από του πέρατος της δοκιμασίας κάθε μαθήματος, αποτελεί μορφή απεργίας με την έννοια της μειώσεως της αποδοτικότητας της εργασίας. Και τούτο, διότι, η διακοπή της εργασίας αντί να είναι τοποθετημένη εντός του χρόνου πραγματοποιείται κατά τρόπο έμμεσο δια της ηθελημένης επιβραδύνσεως της εργασίας και της εν γένει μειώσεως της αποδόσεως αυτής. Η άποψη, ότι η ανωτέρω εκδήλωση αποτελεί μορφή απεργίας, με την προεκτεθείσα έννοια της μειώσεως της αποδοτικότητας της εργασίας, ευρίσκει έρεισμα και στο άρθρο 20 παρ. 1 του ν. 1264/1982, όπου η ολιγόωρη στάση εργασίας εξομοιώνεται προς απεργία. Συνεπώς, εφόσον η στάση εργασίας είναι και αυτή απεργία διαφέρουσα εκείνης μόνον ως προς το χρόνο διακοπής της εργασίας, συνέπεται ότι και η ηθελημένη μείωση της αποδοτικότητας της εργασίας ταυτίζεται στην ουσία προς τη στάση εργασίας, αφού εμπεριέχει κατ` ανάγκη και μείωση του χρόνου απασχολήσεως (πρβλ. Ε.Α. 6384/1979). Η αποχή των αιτούντων από τη μη διόρθωση και μη κατάθεση εμπροθέσμως της βαθμολογίας των γραπτών δοκιμίων των μαθητών, Γ` τριμήνου 1990, έγινε συλλογικά και με αγωνιστικό σκοπό, αφού η μέθοδος αυτή επιλέχθηκε ως μορφή εκ δηλώσεως της κηρυχθείσης απεργιακής κινητοποιήσεως με θεσμικά και οικονομικά αιτήματα του κλάδου των εκπαιδευτικών, η οποία αποφασίσθηκε, στις 16.5.1990, από τη Γενική Συνέλευση της συνδικαλιστικής οργανώσεως της ΟΛΜΕ, στην οποία ανήκουν και οι αιτούντες (βλ. την, από 18.5.1990, έγγραφα γνωστοποίηση της ΟΛΜΕ προς τους αρμοδίους Υπουργούς Προεδρίας, Οικονομικών, Παιδείας και Θρησκευμάτων και τα υπ’ αριθμ. 12 και 13/18.5.1990 ενημερωτικά έγγραφα του Δ.Σ. της ΟΛΜΕ, με τα οποία παρέχονται οδηγίες στους καθηγητές για την υλοποίηση του απεργιακού προγράμματος και ειδικότερα διευκρινίζεται η διαδικασία για τη μη διόρθωση των γραπτών δοκιμίων), η εκδήλωση δε αυτή, συγκεντρώνοντας όλα τα εννοιολογικά στοιχεία της απεργίας, αποτελεί, κατά τα προεκτεθέντα, μορφή απεργίας, με την έννοια της μειώσεως της αποδοτικότητας της εργασίας, διότι, όπως προαναφέρθηκε, η διακοπή της εργασίας αντί να είναι τοποθετημένη εντός του χρόνου πραγματοποιείται κατά τρόπο έμμεσο δια της ηθελημένης επιβραδύνσεως της εργασίας και της εν γένει μειώσεως της αποδόσεως αυτής». Αντιστοίχου περιεχομένου ήταν και η Δ. Πρ. Θεσ/νίκης 1238/1995 αλλά και η Δ. Πρ. Σύρου 2/1992 αποφάσεις.

Αναγνωρίζοντας την λευκή απεργία ως νόμιμη μορφή απεργιακής κινητοποίησης, το ίδιο το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, εξέδωσε την υπ’ αριθμόν 2038978/4420/0022/14-06-1990 εγκύκλιό του, στην οποία αναφέρεται: «1. Σύμφωνα με τη νομολογία (8384/79 και 8272/89 αποφάσεις του Εφετείου Αθηνών και 920/1983 του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών) η μείωση της απόδοσης των εργαζομένων (ποσοτική ή ποιοτική) ή η επιβράδυνση του ρυθμού της εργασίας – λευκή απεργία- αποτελεί μορφή απεργίας. Συνεπώς η αποχή των εκπαιδευτικών από ορισμένα καθήκοντα τους, συνεπάγεται ποσοτική μείωση της απόδοσης τους, η οποία κατά τα ανωτέρω, αποτελεί μορφή απεργίας, τη λευκή απεργία (βλ. σχετικώς και ΔΙΚΠΡ/Φ9/2741/7072/3.9.86 και ΔΙΚΠΡ/ Φ9 /241 /11026/ 23.10.85 έγγραφα του Υπουργείου Προεδρίας Κυβερνήσεως)». Αντίστοιχου περιεχομένου είναι και οι υπ’ αριθμόν ΔΙΚΠΡ/Φ9/2741/7072/3.9.86 και ΔΙΚΠΡ/Φ9/241/11026/23.10.85 εγκύκλιοι του Υπουργείου Προεδρίας Κυβερνήσεως.

Εκ των ανωτέρω συνάγεται, ότι η αποχή από συγκεκριμένα καθήκοντα, όπως εν προκειμένω, έχει πλήρως αναγνωριστεί (τόσο δικαστικά όσο και διοικητικά) ως νόμιμη μορφή απεργιακής κινητοποίησης και στον χώρο του Δημοσίου.

2] Η συμμετοχή στην ως άνω απεργιακή κινητοποίηση. Συνέπειες για τους εργαζόμενους.

Όπως και ανωτέρω εκτέθηκε, η απεργία (σε οποιαδήποτε μορφή της) αποτελεί δικαίωμα των εργαζομένων, που ασκείται από τα συλλογικά όργανα αυτών, ήτοι από τις νομίμως συστημένες συνδικαλιστικές οργανώσεις. Το δικαίωμα αυτό αναγνωρίζεται και προστατεύεται πλήρως τόσο από το Σύνταγμα όσο και από υπερεθνικά-κοινοτικά νομοθετήματα.

Έτσι το δικαίωμα της απεργίας κατοχυρώνεται, στα πλαίσια της κοινής αγοράς, στο άρθρο 131 του Κοινοτικού Χάρτη των Θεμελιωδών Κοινωνικών Δικαιωμάτων των Εργαζομένων του 1989 ενώ σε διεθνές επίπεδο διασφαλίζεται μέσω της υπ’ αριθμόν 87/1948 Διεθνούς Συμβάσεως Εργασίας (για τη συνδικαλιστική ελευθερία και την προστασία του δικαιώματος οργάνωσης, κυρωθείσα στην Ελλάδα με το ν. δ. 4204/1961).

Σύμφωνα με το άρθρο 46 του Κώδικα Κατάστασης Δημόσιων Πολιτικών Διοικητικών και Υπαλλήλων και Υπαλλήλων ΝΠΔΔ (ν.3528/2007) αναγνωρίζεται και προστατεύεται αφενός η συνδικαλιστική ελευθερία των Δημοσίων Υπαλλήλων και αφετέρου το δικαίωμα απεργίας αυτών. Συγκεκριμένα, το ως άνω άρθρο προβλέπει: «Συνδικαλιστική ελευθερία και δικαίωμα απεργίας 1. Η συνδικαλιστική ελευθερία και η ανεμπόδιστη άσκηση των συναφών με αυτήν δικαιωμάτων διασφαλίζονται στους υπαλλήλους. 2. Οι υπάλληλοι μπορούν ελεύθερα να ιδρύουν συνδικαλιστικές οργανώσεις, να γίνονται μέλη τους και να ασκούν τα συνδικαλιστικά τους δικαιώματα. 3. Η απεργία αποτελεί δικαίωμα των υπαλλήλων και ασκείται από τις συνδικαλιστικές τους οργανώσεις ως μέσο για τη διασφάλιση και προαγωγή των οικονομικών, εργασιακών, συνδικαλιστικών, κοινωνικών και ασφαλιστικών συμφερόντων τους και ως εκδήλωση αλληλεγγύης προς άλλους εργαζόμενους για τους αυτούς σκοπούς. Το δικαίωμα της απεργίας ασκείται σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου που το ρυθμίζει. 4. Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις έχουν δικαίωμα να διαπραγματεύονται με τις αρμόδιες αρχές για τους όρους, την αμοιβή και τις συνθήκες εργασίας των μελών τους».

Τόσο από την ίδια την συνταγματική αλλά και υπερνομοθετική αναγνώριση του δικαιώματος της απεργίας όσο και από την ρητή διατύπωση του άρθρου 46 του ν.3528/2007 προκύπτει με σαφήνεια, ότι η συμμετοχή σε απεργία, οποιασδήποτε μορφής, συνιστά δικαίωμα του εργαζομένου, προστατεύεται πλήρως από την έννομη τάξη και σε καμία περίπτωση η άσκηση ενός νομίμου δικαιώματος δεν μπορεί να ερμηνευτεί ως πειθαρχικό παράπτωμα ή να συνδεθεί έμμεσα ή άμεσα με την επιβολή οποιουδήποτε δυσμενούς διοικητικού ή άλλη μορφής μέτρου εις βάρος του υπαλλήλου, καθώς κάτι τέτοιο, θα έπληττε καίρια τον πυρήνα του δικαιώματος της απεργίας, συνιστώντας μάλιστα απαγορευμένη κατά τον ν. 1264/1982 ανταπεργία.

Ως ανταπεργία νοείται κάθε συλλογικό μέτρο, το οποίο λαμβάνει ο εργοδότης, που είτε εκφράζεται με άμεσες είτε με υποκρυπτόμενες συμπεριφορές, όπως η θέση σε διαθεσιμότητα ή η καταγγελία της συμβάσεως εργασίας, υπό την αίρεση της αποδοχής των όρων, που επιβάλλει ο εργοδότης ή η επιβολή πειθαρχικών κυρώσεων  και αποσκοπεί στο να εξαναγκαστούν οι απεργοί να παραιτηθούν από τις διεκδικήσεις τους και να απόσχουν από αγωνιστικά μέτρα (Λ. Ντάσιου Εργατικό Δικονομικό Δίκαιο Τόμος Β/ΙΙ σελ. 1003). Η ανταπεργία γενικά απαγορεύεται σύμφωνα με το άρ. 22 παρ.2 του ν. 1264/1982, χωρίς διακρίσεις είτε πρόκειται περί φανερής είτε περί υποκρυπτόμενης ανταπεργίας, έχει εφαρμογή η απαγορευτική διάταξη του άρ. 22 παρ. 2 του ν. 1264/1982.

Η παράβαση κάθε απαγορευτικής διάταξης, όπως αυτή του άρ. 22 παρ.2 του             ν. 1264/1982 καθιστά άκυρη την επιχειρούμενη δικαιοπραξία, σύμφωνα με το άρ. 174 Α.Κ., ο οποίος είναι κανόνας δημόσιας τάξεως. Άκυρη είναι επίσης, οποιαδήποτε άλλη δικαιοπραξία, που τυχόν ήθελε επινοήσει ο εργοδότης, προκειμένου να καταστρατηγήσει την απαγορευτική διάταξη ακόμα και εάν αυτή έχει νομιμοφάνεια, όπως π.χ. στην περίπτωση της ομαδικής θέσεως σε διαθεσιμότητα ή σε αργία των μισθωτών για πειθαρχικά παραπτώματα (Λ.Ντάσιου ο.α. σελ. 1004). Ομοίως, εφαρμοστέες τυγχάνουν οι ποινικές διατάξεις του          ν. 1264/1982 (άρ. 23 παρ.1 σε συνδυασμό προς το άρ. 14 παρ.2) για παρακώλυση άσκησης συνδικαλιστικών δικαιωμάτων .

Σημειώνεται, ότι, σύμφωνα με την νομολογία, μέχρι την αμετάκλητη δικαστική κρίση μιας απεργιακής κινητοποιήσεως από το αρμόδιο Δικαστήριο, αυτή διατηρεί το τεκμήριο της νομιμότητας, το οποίο καλύπτει τους απεργούς υπαλλήλους και συνεπεία αυτού καμία δυσμενής έννομη συνέπεια δεν μπορεί να απειληθεί ή να επιβληθεί εις βάρος τους εξαιτίας της συμμετοχής τους στην φέρουσα το τεκμήριο νομιμότητας απεργιακή κινητοποίηση (βλ. Ολ. Α.Π. 27/2004, στην οποία γίνεται αναφορά στο τεκμήριο της νομιμότητας, καθώς και 45/2012 Μ.Π. Ρόδου, 1124/2011 Μ.Π.Α., 3470/2012 Μ.Π. Θεσ/νίκης, 8492/2013 Μ.Π. Θεσ/νίκης, 1706/2012 Εφ. Αθηνών). Άμεση συνέπεια του τεκμηρίου της νομιμότητας της απεργιακής κινητοποίησης αλλά και του γεγονότος, ότι καθιερώνεται αποκλειστικός τρόπος κρίσης του νομίμου ή μη χαρακτήρα αυτής, δεν μπορεί το κύρος μίας απεργίας να κριθεί παρεμπιπτόντως και σε καμία περίπτωση, δεν μπορεί να κριθεί δικαστικά.  

ΙΙΙ. Επί της απάντησης, που αρμόζει στο ερώτημα, που ετέθη.

Συνεπεία των ανωτέρω είναι προφανές, ότι οποιαδήποτε έμμεση ή άμεση δυσμενής διοικητική συνέπεια ή μέτρο ή διάκριση στην υπηρεσιακή κατάσταση εις βάρος των απεργών δημοσίων υπαλλήλων, εξαιτίας της συμμετοχής τους σε νομίμως κηρυχθείσα απεργιακή κινητοποίηση, είναι αντίθετη τόσο προς το Σύνταγμα όσο και προς τις εθνικές και υπερνομοθετικές διατάξεις, που προστατεύουν το δικαίωμα της απεργίας.

Η απάντηση, συνεπώς, που αρμόζει στο ερώτημα, που ετέθη είναι, ότι η μη εκπλήρωση της «υποχρέωσης αξιολόγησης», όταν οφείλεται σε συμμετοχή σε νομίμως προκηρυχθείσα απεργία δεν μπορεί να αποτελεί λόγο αποστέρησης από τους υπαλλήλους της δυνατότητας συμμετοχής σε διαδικασίες επιλογής και τοποθέτησης προϊσταμένων, σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 3528/2007 και του ν. 3584/2007 ή σύμφωνα με άλλες γενικές ή ειδικές διατάξεις. Ομοίως, εάν δεν μπορεί να βεβαιωθεί η τήρηση των υποχρεώσεων για συμμετοχή στην διαδικασία αξιολόγησης, για λόγους, που συνδέονται με συμμετοχή σε νομίμως προκηρυχθείσα απεργία, αυτό δεν μπορεί να αποτελέσει εμπόδιο για την συμμετοχή υπαλλήλου σε διαδικασίες επιλογής και τοποθέτησης προϊσταμένων ή να επιφέρει οποιαδήποτε μορφή δυσμενούς (διοικητικής ή άλλης φύσεως) συνέπεια εις βάρος του.

Αθήνα, 15 Σεπτεμβρίου 2017

Με εκτίμηση,

Μαρία –Μαγδαληνή Τσίπρα, Δικηγόρος

Γνωμοδοτικό Σημείωμα για την τροπολογία για την αξιολόγηση

Αξιότιμη κυρία Πρόεδρε και Αξιότιμα μέλη του Δ.Σ. του ΟΑΕΔ,

Κατά το τελευταίο διάστημα έχουμε γίνει αποδέκτες σωρείας παραπόνων από εργαζομένους των επιχειρήσεων-μελών μας, αναφορικά με την αδιανόητη καθυστέρηση αποπληρωμής τους, για το Πρόγραμμα Επαγγελματικής Κατάρτισης ΛΑΕΚ 1-25, του έτους 2015, από τον οργανισμό σας.

Εν όψει, μάλιστα, της υλοποίησης των Προγραμμάτων ΛΑΕΚ 1-30 για το έτος 2017 και κατά τη διαδικασία συλλογής αιτήσεων από τους ενδιαφερόμενους εργαζομένους, ερχόμαστε αντιμέτωποι με την έντονη δυσφορία τόσο των ίδιων, όσο και των επιχειρήσεων, που μέσω των προγραμμάτων αυτών προσβλέπουν στην κατάρτιση των υπαλλήλων τους.

Ας μην λησμονούμε, ότι μιλάμε για χρήματα τα οποία προέρχονται από την υποχρεωτική εισφορά όλων των επιχειρήσεων, που απασχολούν προσωπικό. Αυτή ανέρχεται στο 0,24% επί των ετήσιων ακαθάριστων αποδοχών των εργαζόμενών της και καταβάλλεται μηνιαίως από κάθε επιχείρηση.

Για τον λόγο αυτόν, σας παρακαλούμε όπως άμεσα προβείτε στην αποπληρωμή του προγράμματος ΛΑΕΚ 1-25, του έτους 2015, δεδομένου μάλιστα ότι, λόγω την αδικαιολόγητης αυτή καθυστέρησης, μπορεί να τιναχτεί στον αέρα το Πρόγραμμα του έτους 2017. Κι αυτό γιατί κατά τα δύο τελευταία έτη που παραμένουν ανεξόφλητες οι οφειλές του οργανισμού σας προς τους ωφελούμενους, εντείνεται το αίσθημα αβεβαιότητας και αμφιβολίας ως προς την καταβολή του επιδόματος των μελλοντικών προγραμμάτων.

Ως εκ τούτου, επικαλούμενοι την ευαισθησία σας, σας ζητάμε να πράξετε τα δέοντα, προκειμένου να επιταχυνθούν οι διαδικασίες αποπληρωμής τόσο των εργαζομένων, όσο και των φορέων εκπροσώπησης εργοδοτών και των εργατικών κέντρων, για το Πρόγραμμα Επαγγελματικής Κατάρτισης ΛΑΕΚ 1-25, του έτους 2015.

Εν αναμονή των ενεργειών σας.

Για το Δ.Σ.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ

Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΠΑΣΙΟΠΟΥΛΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ